Studeren in Cairo

Allereerst wil ik jullie allemaal bedanken voor jullie reacties. Ik zit er van te genieten. Inmiddels ben ik al 2 1/2 week in Cairo, maar ik heb het gevoel alsof het 2 1/2 maand is. Zondag 28 januari zijn de lessen begonnen, van 9 tot 13.30 uur van zondag tot en met donderdag. Vrijdag en zaterdag vrij. Onze docenten zijn Egyptisch, Nederlands, of half/half en we krijgen les in het Arabisch, Engels en Nederlands. En ze hebben ons meteen de eerste week al helemaal volgestopt met werk. Nauwelijks meer tijd om gezellig Cairo in te gaan. We zitten met z'n vieren aan onze grote eettafel te werken, stapels papieren en boeken om ons heen. Wel gezellig en door samen te werken gaat het ook allemaal wat sneller. Ik loop door onze buurt heen alsof ik er al jaren woon. In onze buurt, Zamalek, zijn veel ambassades gevestigd, in prachtige suikertaarten van villa's (eind 18e begin 19e eeuw, schat ik) aan groene lanen, allemaal dag en nacht bewaakt door bewapende politie of soldaten (ik zie het verschil niet, hebben allebei een rare pet op). Geeft allemaal een veilig gevoel, alhoewel je ook zonder enig probleem 's avonds laat door 'downtown' Cairo kan wandelen. Het is er altijd druk, vol met druk bezette terrasjes waarover de walm van de shisha's zweeft. Vlak bij onze flat zijn een aantal winkeltjes waarvan de eigenaars ons inmiddels kennen en die ons altijd vriendelijk groeten: een groente- en fruitman gehuld in lange jurk en een dikke shawl om zijn hoofd, daarnaast de jongen die de hele dag staat te strijken (en waar we onze lakens brengen), voor de deur de krantenkiosk, een kruideniertje die regelmatig onze boodschappen komt afleveren. De afgelopen 10 dagen is het hier heel koud geweest (te koud voor de tijd van het jaar, verzekert iedereen ons) en in het weekend heeft het zelfs hard geregend en gehageld. Volgens mij hebben jullie in Nederland beter weer. Maar gelukkig scheen vandaag de zon weer. We hebben allemaal te weinig warme kleren meegenomen, want wie had daar nu op gerekend? Het was in onze onverwarmde flat ook niet erg aangenaam, dus verdwenen we maar vroeg naar de enige warme plek in huis: ons bed.
Hartelijke groet en ma'asalaama,
Lily